🎙️ Terugblik - Diner Debat Wonen – 15 april

Op maandagavond 15 april vond een verdiepend diner-debat plaats over de actuele ontwikkelingen in de volkshuisvesting. Aan tafel zaten vijf woningcorporatiebestuurders, drie vertegenwoordigers uit de zorg, twee beleidsmedewerkers en diverse betrokken ketenpartners. Centraal stonden de recente wetswijzigingen onder verantwoordelijkheid van minister Mona Keijzer, waaronder de Wet versterking regie volkshuisvesting, huurbevriezing en het beleid rond doorbraaklocaties.

Hoewel Keijzer zelf niet aanwezig was, werd haar rol en beleid nadrukkelijk besproken. De gesprekken waren praktijkgericht: deelnemers deelden concrete casussen, knelpunten en kansen uit hun dagelijkse werkveld.

Thema’s en inzichten uit het gesprek

  • Wetswijzigingen: “Regie is welkom, maar uitvoerbaarheid knelt”
    De aanwezigen spraken waardering uit voor de hernieuwde regierol van het Rijk. Tegelijkertijd werd benadrukt dat het tempo van beleid niet altijd aansluit bij de lokale realiteit. Bestuurders gaven aan dat het aanwijzen van doelen zonder extra middelen of ruimte in de uitvoering de werkdruk verhoogt en de slagkracht beperkt.

  • Huurbevriezing: financiële druk bij corporaties én zorgorganisaties
    De geplande huurbevriezing leidde tot zorgen bij zowel corporaties als zorgaanbieders. Zij benadrukten dat de rek eruit is: investeringen in renovatie, verduurzaming én nieuwbouw komen onder druk te staan. Zorginstellingen maakten duidelijk dat ook hun huisvestingsvraagstukken hierdoor vastlopen, vooral bij woonzorgconcepten voor ouderen.

  • Doorbraaklocaties: ambitieus beleid, stroperige praktijk
    Meerdere aanwezigen noemden concrete voorbeelden van vertragingen bij het ontwikkelen van doorbraaklocaties. Procedures, ontbrekende infrastructuur en het ontbreken van integrale afstemming tussen zorg, wonen en gemeenten maken realisatie vóór 2030 een grote uitdaging.

Drie spraakmakende koppen

  1. “Regie vanuit Den Haag, maar realisatie stokt lokaal”

  2. “Huurbevriezing raakt meer dan alleen huurders – hele keten onder druk”

  3. “Doorbraaklocaties vragen méér dan papier: ‘We lopen vast op uitvoering’”

Conclusie

Het diner-debat gaf ruimte voor een open en eerlijke uitwisseling tussen betrokken professionals. Waar het rijksbeleid de koers bepaalt, gaven de aanwezigen een krachtig geluid terug: de praktijk is weerbarstig, en zonder voldoende ruimte, samenwerking en middelen blijft beleid steken in ambitie. De behoefte aan structurele samenwerking tussen wonen, zorg en beleid werd nadrukkelijk onderstreept.